Dziś zajmę się wycinanką. Co to takiego i skąd się wzięła? Odpowiedzi szukajcie poniżej...
Oryginalna wycinanka łowicka to wyrób rękodzielniczy, wykonany przy pomocy nożyc, którymi dawniej strzyżono owce. Wykonane poprzez warstwowe naklejanie papieru kolorowego stopniowo od największych do najmniejszych elementów. Podłoże stanowi całkowicie spójny szablon wykonany zawsze z czarnego papieru przyklejonego do białego kartonu.
Pierwsze historyczne zapiski o wycinankach w Polsce jako miejsce ich pochodzenia wymieniają okolice Warszawy. Były one charakterystyczną ozdobą wiejskich chat z przełomu XIX i XX wieku. Przed świętami Bożego Narodzenia, Wielkiej Nocy, przed ważnymi uroczystościami rodzinnymi, sufity zdobiono kolorowymi wycinankami. Pełniły one nie tylko funkcję zdobniczą, przypisywano im również znaczenie magiczne. Najstarsze polskie wycinanki w zbiorach pochodzą z początku XX wieku z okolic Łowicza, Kołbieli oraz Kurpiowszczyzny.
W długie jesienne i zimowe wieczory kobiety i dziewczęta wycinały z kolorowego papieru różne wzory wycinanek, którymi stroiły swoje izby zawieszając lub naklejając je na ścianach i belkach sufitu.
Wycinanki nazywano po prostu ozdobami lub strojami z papieru, a poszczególne ich formy: gwiazdami okrągłymi lub rogowymi, kółkami, drzewkami, lelujami, lalkami, kogutkami itp. - w zależności od tego, jaką formę lub postać przypominały z otaczającego świata ludzi, zwierząt, ptaków lub roślin. Szczególnie popularnymi formami były koguty i lalki, które występowały często w różnych wzajemnych połączeniach i wielokrotnie powtarzających się rytmicznych poziomych i pionowych układach.
Chyba kojarzę takie wycinanki, choć niestety raczej z filmów niż z życia...
OdpowiedzUsuń